بررسی نتایج اعمال جراحی عروق کرونر در بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بیمارستان شهید مدرس تهران طی سال های ۷۸-۱۳۷۷

سابقه و هدف : عمل بای پاس عروق کرونری یکی از شایعترین اعمال جراحی در این عصر است. نتایج این عمل بستگی به فاکتورهای مختلفی دارد. یکی از این فاکتورها بیماری های زمینه ای بیمار نظیر بیماری دیابت می باشد.   مواد و روش ها: در این بررسی نتایج عمل جراحی بای پاس در بیماران دیابتی و غیر دیابتی مقایسه گردید. 100 بیمار دیابتی و 100 بیمار غیر دیابتی کاندید عمل جراحی انتخاب شدند و میزان مرگ و میر و عوارض کوتاه مدت عمل در هر دو گروه بررسی و مقایسه شد.   یافته ها: از مجموع بیماران دیابتی که تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته بودند 23 نفر به عوارض پس از عمل دچار شدند در حالیکه از مجموع بیماران غیر دیابتی تنها 20 نفر دچار عوارض پس از عمل گردیدند. در گروه دیابتی میزان مرگ و میر 4% و در گروه غیر دیابتی 3% بود. سن بالای 70 سال در بروز عوارض عمل جراحی در هر دو گروه موثر بوده است ( p <0.05). فشار خون بالا در بیماران دیابتی به صورت معنی داری بیشتر از افراد غیر دیابتی بود ولی این عامل اثر معنی داری بر افزایش عوارض پس از عمل نداشت. همچنین در گروه بیماران دیابتی از 60 بیمار با درگیری هر سه رگ، 21 مورد (35%) دچار عوارض پس از عمل شدند که این عامل در این گروه از بیماران به صورت معنی داری در افزایش عوارض موثر بوده است ( p <0.001). نتیجه گیری و توصیه ها: هرچند دیابت اثر نسبتا کمی در افزایش میزان عوارض عمل به طور کلی دارد ولی به نظر می رسد که عوارض قلبی عروقی و عوارض عفونی عمل در گروه دیابتی بیشتر باشد.